Zwaar bevochten ONK - uit kuip van Nederlands Kampioen Groote Beer

Onze VA Klasse is 'alive and kicking', want met 4 succesvolle zeildagen binnen een week tijdens Vastgoed Regatta met 33 aken, Nederlands Kampioenschappen en vandaag een AVEX Regatta in Muiden kunnen we niet anders concluderen. Vele schippers en crew kunnen nu even uitrusten en zich voorbereiden op onze seizoensafsluiting op 20/21 september; de Workumer Brijbekken ... schrijf je alsnog in, want het wordt een spektakel.

Traditie getrouw hierbij het verslag uit de kuip van de nieuwe Nederlands Kampioen de Groote Beer ... over tradities gesproken; Tijmen is volgens mij zijn waterdoop ontsprongen, maar dat kan tegelijk met het uitreiken van de wimpel en medailes in Workum natuurlijk nog hersteld worden ;-)

Scheepse Groet, Rien

___________uit de kuip van Groote Beer:
Aan het begin van dit seizoen had ik samen met mijn bemanning simpelweg één doel:
Die blauwe wimpel moet en zal dit jaar weer in de mast van de Groote Beer komen. Want ik zal jullie bekennen, de verloren titelstrijd van 2023 en de afgelaste editie van 2024 zaten ons nog altijd dwars. Het afgelopen seizoen stond voor ons daarom ook puur en alleen in het teken van voorbereiden van deze wedstrijd: Een Markervuur race met wat jongens aan boord van de Danielle (waarin wij stiekem wat dingen hebben afgekeken) en een generale repetitie tijdens het klasse evenement waarin wij met tevredenheid op de 2e plek eindigden.

Vrijdag 5 September
Boot klaarmaken. De wedstrijdzeilen lagen niet meer aan boord wegens de vakantie, dus mijn oom Wim was zo aardig om deze voor ons mee te nemen in de trailer naar Enkhuizen. Iets wat later overigens het enige cadeautje bleek dat we dit NK zouden krijgen van de Danielle…
Vader kwam alleen aanvaren uit Friesland met een tot in den treure schoongemaakte en door mijn moeder bevoorrade Groote Beer. Ons 10e bemanning lid en geheime wapen voor succes!
Allen aan boord om 12:00u voor een trainingsrondje. Dit trainingsrondje duurde niet lang want na 2 overstag maneuvers met onze nieuwe fok zag ik tevreden gezichten: het zat goed. Nog even een kite erop en snel weer terug naar de haven. We waren niet de enigen die voor een optimale voorbereiding gingen, ook De Daniëlle was al op het water te vinden voor een training, die overigens een stuk langer (en harder nodig) was. De WK16 had een heel korte training door een mankement in de mast, een probleem dat later in het weekend helaas terug is gekomen.

Zaterdag 6 September
De eerste wedstrijddag: drie races op de planning! Een dag die zou beginnen met een knoop of 7/8, maar zou gaan uitzakken en draaien naar het oosten. Na een palaver waarin wat harten gelucht dienden te worden door deze en gene, gingen 10 boten vol gas naar buiten. Bij ons op de Beer allicht iets te veel gevraagd van onze motor want bij de start bleek dat we geen koelwater meer hadden… Gelukkig heb je de motor vanaf het 4 minuten sein niet nodig… toch mensen??
Na een fenomenale eerste start van de Grote Jager, haakten de Groote Beer, Danielle, Maasvogel en de ZA1 vooraan in het veld aan. Voor de ingang van het Krabbersgat speelde zich een lichtweerduel af met constante schommelingen in de stand. Wij trokken uiteindelijk aan het langste eind en gleden als eerste over de finish, maar met iedereen toch wel akelig dicht achter ons. Wij kijken op de Groote Beer niet zo veel naar handicaps, maar ik wist wel dat onze light-handicap niet denderend gunstig was. Ik zette laag in en gokte op een 4e plek na correctie, achteraf gelukkig te laag ingeschat! Maar goed, een NK wordt niet beslist bij de eerste wedstrijd dus focus houden op wat nog gaat komen.

Onze tweede start was regelrecht uit het Groote Beer handboek en wij bevonden ons al snel vooraan in het veld met een ruime afstand tot de rest. Wij zouden liegen als we zouden zeggen dat we niet met een klein lachje het veld achter ons hebben aanschouwd. De concurrenten ZA1 en Maasvogel hadden een mindere start en een zware wedstrijd. De WK16 van Job en zijn bemanning hadden een versnelling in de boot gevonden die we nog niet eerder hadden gezien van hen! Ik vroeg mij af of dít dan het moment was dat Job zich zou melden voor de titelstrijd. Zij waren achter ons druk in duel met de Danielle. Maar… een fout kan in een klein hoekje zitten, iets waar ook wij achter kwamen in deze wedstrijd én waar ons grootste leermoment van de dag vandaan kwam; niet alleen een overstag kost je bergen tijd, maar ook een gijp met 5 knopen wind is verschrikkelijk duur! Gelukkig was onze voorsprong ruim genoeg en hielden we tijd over na correctie op de Danielle.

Voor de derde en laatste wedstrijd van de dag trok de wind gelukkig weer ietsje aan en zaten we weer op 7/8 knopen. Wij melden ons bij het schip voor de start en ik kon de Beer in een dusdanig fijne positie leggen, met ruimte om snelheid te bouwen en mijn hoofdconcurrent op dat moment, de Danielle, op slot te gooien. Daar gaan we, die zien
we nooit meer terug! Althans, dat dacht ik in het eerste kruisrak. De Danielle werd geforceerd richting - de minder favoriete - stuurboord kant van het veld en ging daar met de Grote Jager naartoe. Maar op het moment dat je het absoluut niet verwachtte zag ik in mijn ooghoeken 2 aken op hoge snelheid onder de dijk naar de boventon branden. De Danielle verdedigde de koppositie goed en wij konden nog net voor Sasha en bemanning kruipen. Dus, zoals wij al voelden aankomen zonder de uitslagen te hebben gezien, kregen wij tijdens een prachtig en goed georganiseerd diner in de Drommedaris ‘s avonds de tussenstand met daarin de Groote Beer en de Danielle respectievelijk op 1 en 2, met een ruime afstand tot de Grote Jager op de derde plek.

Wij moesten ons klaarmaken voor een alles beslissende “family matchrace” op de zondag. Ons voordeel was dat de Danielle niet alleen van ons moest winnen, maar dat er ook een boot tussen moest zitten. Een opdracht waar ik normaal gesproken niet direct bang van zou worden, maar met een gezonde spanning ging ik na een kort (verplicht)
bezoek in het ankertje naar bed nadenkend over de volgende punten;
- Er staat voor zondag één langebaanwedstrijd op de planning.
- De Danielle gaat ontzetten hard met een “knik in de schoot” rak en Wim en bemanning kunnen goed met de aap overweg (zie uitslagen 24-uurs race).
- Er staat 18 knopen met vlagen van 25 op de voorspelling, dat vindt de Beer, gecombineerd met IJsselmeer golven, niet lekker.
- We gaan varen met een algemene handicap in plaats van de heavy, wat in ons nadeel werkt.
……… Ik heb wel eens lekkerder geslapen kan ik u vertellen.

Zondag 7 September
Gelukkig, Martijn van de ZA1 heeft de lange baan uitgetekend voor ons allen. Ik wist, hier is goed over na gedacht - en dat bleek! Een super baan met 3 lange kruisrakken, 2 lange downwinds en een reach rak met een uiteindelijke finish in het krabbersgat.
De voorspellingen waren precies zoals verwacht en na een supersnelle service van onze monteur in de vroege uurtjes had onze motor weer koelwater om naar de start te varen. Na een uitleg van de baan aan mijn bemanning waren we klaar voor de start. Ons doel was simpel – de Danielle opzoeken voor de start en ze proberen te forceren naar een fout. Heel even leek dit te gebeuren maar ome Hoek voorzag al dat ik ging proberen ze boven de start te drukken en sprong net op tijd aan om weg te komen. Het verzoek bij het palaver was om de startlijn - gezien de windsterkte - te verlengen naar minstens 350 Meter. Wedstrijdleider Erik melde na afloop dat hij dit had gedaan maar dat alsnog iedereen het voor elkaar wist te krijgen om te starten bij de eerste 50 meter naast het Startschip…

Wij hadden geen top start, maar de rest van het veld gelukkig ook niet, en zo ook de Danielle. We lagen wel achter, dus gingen we door met plan B – Als we de Danielle qua snelheid kunnen matchen en binnen de handicaptijd blijven volgen we ze de hele baan rond. Dit lukte op de aan de windse rakken, maar voor de wind liepen ze veel harder en spoten ze er in het tweede rak vandoor samen met de ZA1. Die laatste, de op dat moment regerend Nederlands Kampioen ZA1, koos in het tweede kruisrak een andere hoek dan ons en de Danielle en vertrok uit het zicht. Iets wat ons ook goed uitkwam en mijn twijfel weg nam dat hij ons zou kunnen scheiden in positie. Dus onze focus verschoof naar de boten achter ons. Na een mindere start kwam halverwege de lange baan de Grote Jager ons nog inhalen maar die kwam te kort om ons op handicap in te halen. Met een schuin oog de Maasvogel, HL3 en het Kaatje in vizier houdend volgde we de Danielle naar de Finish toe. Ik zag in het laatste scheurrak naar de finish nog een aap in de verte op de Danielle verschijnen, maar wist stiekem al dat dit niet meer uit zou maken voor de einduitslag. De buit lijkt binnen! Ik heb eerder een rekenfout gemaakt in het verleden, dus de vreugde na de finish was niet uitbundig totdat het toch binnendrong bij het aanleggen in de Buyshaven en verscheidene mensen waaronder de Danielle ons kwamen feliciteren.

Helaas kwam ons al ter ore door de voorzitter dat wegens omstandigheden er dit jaar geen medailles en wimpel uitgereikt gingen worden. Ik en mijn bemanning waren er echter zo op gebrand om een goede foto met wimpel bij de prijsuitreiking te hebben dat we stiekem maar een oude hebben gepakt en met behulp van een beetje Duct-tape een
2022 in 2025 hadden veranderd…..
Namens mijzelf en mijn bemanning, dank aan de waardige competitie die is geboden.
We hebben het wederom zeker niet cadeau gekregen!
Hulde aan Erik en zijn zoon die prachtige wedstrijden voor elkaar heeft gekregen.
We kijken uit naar de afsluiter in Workum over een paar weken!!

Tijmen van Rootselaar & Bemanning
Groote Beer – VA 48