Vliegende Markervuur - verslag vanuit kuip Danielle

Beste Akenzeilers,

Dit keer het verslag vanuit de kuip van de Danielle en die hadden deze keer echt een spannend avontuur om over te verhalen, dus lees het helemaal tot het einde.

Het was goed om weer meer dan 10 aken aan de start te hebben. Laten we zorgen dat deze stijgende deelnames zich doorzetten. Blok de volgende data alvast in je agende en meld je tijdig aan:

VA Evenement/Tallships (14-16 juli), 24 uurs (26/27 aug), ONK (9-11 sept) en Hylper (24-25 sept)

Met scheepse groet, namens het voltallige bestuur

Rien van der Post, secretaris

Met stralende zon en een windje 3-4 in de voorspelling voor de klassieker ‘Markervuur race’, bedachten beide dochters Van Rootselaar: we stappen op en nemen mee: een Amerikaan en een doos met nieuwe shirtjes. Je hebt belangrijke zaken en belangrijke zaken. Na het palaver van 09:30 uur het water op. Een stukje varen en een stukje uitloop verder, was daar de startprocedure: 4 minuten, 3 minuten, 2 minuten, 1 minuut… Stta…. Oh nee wacht, nog 1 minuutje. Kleine miscalculatie. De eerste wedstrijd van het jaar ging wat roestig van start. Maar we zagen er mooi uit... Mooi geparkeerd ook, met de Maasvogel die als een zwaan over bakboord parallel langs de startlijn kabbelde en de Danielle nog een paar minuutjes wist stil te laten liggen. De vaart zat er nog niet helemaal in! We hadden daarentegen wel een mooi, rustig uitzicht op de start van alle anderen.

Een prachtige zeildag, met veel gehalfwinder. Toch zag de halfwinder er wat vreemd uit, vonden we. Na even peinzen zagen wij dat deze op z'n kop hing! Het labeltje 'head' hing niet bovenin... klein detail. Missertje #2. Nadat deze weer keurig erbij stond, was daar dan toch plots weer de Maasvogel. Opnieuw kwam de vogel dichtbij, tot aan een halfwinder in het wand van de Danielle. De Daan kwam als derde over de lijn. Traditiegetrouw mocht daar ondanks alles toch een 'finish biertje' tegenover staan, wat het varen van die dag bezegelde. Maar de dag was nog niet voorbij.

Want daar lonkte Volendam. En inderdaad, de aankomst in Volendam was als vanouds. Nadat iedereen in de kuipen de rosé, het bier en de eerste borrel zich goed liet smaken, werd deze voortgezet met de traditionele korenwijn & haring op de kade. Temidden van een mengeling van toeristen en Volendammers, stond daar ook ons aken volkje. Dat blijft een bijzondere (niet geheel representatieve) driehoek die jaarlijks in Volendam voor een weekend samenkomt. ‘s Avonds waren de borrels aan boord van de Weerga en de Groote Beer zo gezellig, dat café ‘Het Gat van Nederland’ maar even van onze aanwezigheid heeft kunnen genieten totdat zij zuchtte en haar deuren voor de nacht sloot.

De volgende morgen bij het palaver… Oh nee, geen palaver. Een foto met twee mogelijke baancorrecties ging op de app rond en was te vinden op het zwaard van de Danielle – waar we die dag mee rond zeilden. Gelukkig vond zondag niemand het nodig om op het water dergelijk dicht langszij te komen. Wat wel nodig bleek, was de circus-act van de Danielle. Met de wind die toch wat verraderlijk was soms, was er een rak waarbij net wel/net niet een halfwinder op kon, zowel door windrichting als door windsnelheid. Het was een spectaculair beeld om zij die dat aandurfden voortgesleurd te zien worden! Met een aap en een halfwinder op, streken wij toch maar de halfwinder.

Toen wij ook besloten de aap te strijken, brak de aap los. Vrij vertaald werd dit aan boord omgedoopt tot ‘The Flying Monkey’. Een kwartier lang - wat als een uur voelde – prijkte daar als een ware trapeze-act aan den hemele een ‘monkey with stick on steroids’, enkel nog verbonden via de hijs. De ‘monkey and the beam’ zijn later opgehaald, immers ons nieuwe credo luidt: ‘leave no man and no monkey behind’. Zo kwam aan deze dag een einde.

Gekheid daargelaten, blijkt de VA-klasse een gebalanceerd speelveld zoals de uitslagenlijst laat zien: nummer 2 t/m 5 hadden allen een gelijke puntenscore. Schipper Wim legde de Amerikaan uit dat we overall 'gedeeld tweede' waren. Ja, eigenlijk vijfde...

Op de uitreiking bij de Pambusbar, welke nog even kort werd stilgelegd na een bier bestelling van een mini Paauwe, ‘mocht de uitreiking verdergaan’. De ZA1 mocht de weekendprijs in ontvangst nemen: met de derde wedstrijd van het seizoen blijkt dat routine z’n vruchten afwerpt. De wisselprijs was per abuis door Tijmen (Groote Beer) niet fysiek daar om door te geven, maar geef die jongen wat respijt. Het was inderdaad ‘alweer drie jaar geleden’. Tenslotte lof voor de Papegaai die het gehele weekend mooi voorin het veld heeft gevaren. Bij de VB/VC waren ze ook aan elkaar gewaagd: de kleinste werd eerste en de grootste werd tweede.

Het was een prachtig zonnig weekend en het smaakte dan ook weer naar meer! Het is jammer dat we volgende weekend niet zullen uitvaren voor de Flevorace. We hopen dat een ieder zich aandient voor het V/VA Klassenevenement, ONK en voor de Hylper!

Tot op het water!

Danielle en Stephanie van Rootselaar – Danielle (VA126)

* Finish volgorde dag 1 (za 11 juni): ZA1 – Grote Jager- Papegaai –-Danielle– Maasvogel – MC3 –Groote Beer –– Warber -Kaatje –Weerga – UD1
* Finish volgorde dag 2 (zo 12 juni): Papegaai –ZA1 – Warber – Danielle – Grote Jager – Groote Beer – Maasvogel – MC3 – Kaatje –UD1 – Weerga