VA ONK 2022 - Uit de kuip van de Nederlands Kampioen VA48

Beste Aakzeilers,

Hierbij het reeds in de app aangekondigde uitgebreide 'verslag uit de kuip van de Nederlands Kampioen' door Tijmen van Rootselaar met bemanning van de Groote Beer. Het bestuur feliciteert hen met het wederom prolongeren van de titel. Onderaan het nieuwbericht lees je waarom ze op het water sneller zijn dan met het vervolmaken van dit beeldende verhaal.

Ik maak meteen even van de gelegenheid gebruik om elke aak uit te nodigen om in grote getalen in te schrijven voor de altijd gezellige Hylper Hurdsilerij op 24 en 25 september in Hindeloopen met heerlijke scheepsmaaltijd in de Foeke. Hierbij zijn ook nog niet gemeten VA en VB's van harte welkomen. Volg de link voor inschrijven ...

Dus hopelijk tot volgende week vrijdag en veel leesplezier,

Rien van der Post - secretaris VA Klassenorganisatie

_______________________________________________

ONK 2022 – Uit de kuip van de Groote Beer.

Met het alcohol surplus en slaaptekort van de 24 uurs nog vers in gedachten, maakte de Groote Beer
zich op voor het piekmoment van het jaar: het ONK!
Tot vorige week mochten wij onszelf al vier jaar op rij trots ‘regerend Nederlands Kampioen’
noemen. Toch knaagde die niet bezeilde Covid edities en waren wij meer dan gebrand om onze eer
hoog te houden.

Donderdag 8 september
Na een korte ochtendvoorbespreking bij ons op de zaak in Nijkerk, vertrokken we richting Enkhuizen
om de boot voor te bereiden voor de race. In de stromende regen voeren wij die ochtend richting De
Gier om na een lange zomer een inspectie te doen aan het onderwaterschip. Deze zag er tot
verbazing nog piekfijn uit. Wij waren niet de enige met dit idee want aan de horizon verscheen de
Familie Pluimers met de Maasvogel al. Niet veel later wisselden zijn ons af bij de kraan.
Na het aan boord krijgen van een aantal bemanningsleden en bevoorrading voeren wij gebroederlijk
met de Danielle richting Medemblik. Een prachtige 10 knopen aan wind gaf ons alle ruimte om het
twee jaar oude, maar tot op dat moment ongebruikte, grootzeil optimaal op de mast te krijgen. Race
ready!
De avond in Medemblik stond bij de Groote Beer in het teken van de film “Top Gun Maverick”. Over
het ONK-strijdnummer was geen twijfel meer mogelijk.

Vrijdag 9 September
De weersverwachting voor het weekend had letterlijk alles. Van regen tot zon en van wind tot
spiegelplaat. Eén ding was zeker, vrijdag zou de meeste wind staan. Deze verwachting bleek uit te
komen en we voeren na een palaver op de kant een 15-18 knopen wind tegemoet op het IJsselmeer.
Volledige focus en spanning aan boord voor de eerste start, wat resulteerde in de beste van het hele
weekend. De call voor pin-start was gegeven en na een goede positionering kon ik op het moment
van het startschot de gezichtsuitdrukkingen van het wedstrijdcomité op de rubberboot aflezen. De
wind was moeilijk en niet constant, waardoor het toch spannend werd bij de boventon. Een precaire
situatie met de ZA1 bij de boeironding (welke later gesetteld werd in een achterkamer van café
Brakeboer), vond ons gezamenlijk met de Papegaai en Warber in de eerste downwind.
De afterburner bij de Warber was gevonden in het tweede kruisrak en vertrok langzaam uit zicht. Het
blijft een genot om naar te kijken hoe hard dit schip kan gaan. Voor ons was het een kwestie van
proberen aan te haken om de schade te beperken. En dat lukte na correctie! Het eerste paaltje was
binnen.
Wedstrijd nummer twee was een herhaling van zetten bij de start. De Maasvogel zat er ook ditmaal
weer goed bij en zette de halfwinder breed op de downwinds, resulterend in een overwinning voor
hen. Zelf wisten we er een tweede plek uit te slepen, wat ons een stabiele positie gaf voor de overall
positie op dag 1. Ondanks twee slechte starts, sloop de Danielle er bij beide wedstrijden ook stiekem
tussendoor. Zeker met het oog op de weersvoorspelling van zaterdag (naast Maasvogel-weer ook
Danielle-weer), waren zij na dag 1 allesbehalve uitgeschakeld.
Op de kant nam de ‘Lemsteraakse gezelligheid’ al snel weer de overhand en werden de ervaringen
van de boten gedeeld onder het genot van de benodigde versnaperingen. Jack Brakeboer was weer
in optima forma. Na een gezellige borrel vertrokken wij naar het lokale Chinese restaurant Danny
Leung voor het avondmaal met onze bemanning. Eenmaal terug aan boord zagen we dat in het
donker de Marie-Charlotte was gearriveerd om het veld te verbreden voor het weekend.
Top gun werd voor een tweede maal afgespeeld.

Zaterdag 10 September
Nieuwe dag nieuwe kansen! Wetende dat de Maasvogel en de Danielle 2 puntjes achter ons staan,
keken we met een schuin oog hun kant op. De voorspellingen waren bijzonder lastig voor deze dag:
8-12 knopen met een wind die gedurende de dag van zuid via oost naar noord gaat. Dit gaf ons met
de voorbespreking de logische conclusie: “linker kant van het veld verdedigen”. En zo geschiedde in
race 1, pin start, bakboord uit en wachten op de shift…. Echter kun je nog zo’n mooi tactisch plan
bedenken, maar je zult zien dat de realiteit altijd anders is. De wind draaide wel, maar aan de horizon
zagen wij de Papegaai en de Marie-Charlotte met een compleet andere wind op de boven ton
afstomen. Zij waren wél stuurboord uitgegaan na de start en kwamen tegen alle verwachtingen in als
eerste boven. Ook de HL3 en Fleanende Ingel zaten er goed tussen en bemoeide zich overduidelijk
met de strijd voor de winst. Na een waanzinnige halfwinder set van mijn broer Ben en neven Jasper
en Lars, stoomden wij onszelf naar voren in het downwind rak. Zo ook de Warber, welke bij de onder
ton weer los was van het veld en de goede hoek in zeilde om na een korte wedstrijd van 1 uur en 10
minuten zelfs 4,5 minuut voor de rest van het veld wist te finishen. Onze tactische positionering
tussen de maasvogel en Danielle resulteerde in een 2e plek na correctie. Walter van Berkum werd
knap 3e.
Wij voelde ons comfortabel voor de start van de vierde wedstrijd, maar hadden één doel nog niet
behaald, een wedstrijd line honours pakken! De focus er weer op, en de bekende uitspraak van onze
Belg Gilles Nelis galmde weer door de kuip: “Alez Tijmen, hard varen! Gummen met die bak!” En dat
deden we. De start was top, pa maakte een paar geweldige tactische keuzes, Jeroen had het
fingerspitzengefühl voor de zwaardknoppen, voordek was vlekkeloos met de trim en sets, het
grootzeil gaf nog nooit zulke lekkere weerstand op mijn roerbeweging. Letterlijk alles klopte. We
lagen op kop in het laatste kruisrak naar de bovenwindse finish, maar vergaten onze gouden regel
van het begin van de dag: “We willen de linker kant verdedigen”. Ik liet de Warber en ZA1 gaan in de
laatste luttele meters naar de finish, de wind zakte weg en ze gleden ertussen, jammer! De nagenoeg
vlekkeloze race gaf ons, na correctie, gelukkig alsnog een 1e plek.
De stand van zaken; we hadden een 1, 2, 2, 1 met nog maar één wedstrijd te gaan die dag (die we
eventueel nog konden wegstrepen) en we zagen een windvoorspelling van zondag die extreem
weinig tot geen wind voorspelde. Ik geef toe, we zaten op roosjes na deze wedstrijd.
Race nummer 5. Druk was iets van de ketel, maar wat zou het mooi zijn als we een 2e plek kunnen
wegstrepen als slechtste resultaat. De wind draaide veel in de 10 minuten in aanloop naar de start.
Boot favoriet, pin favoriet etc. etc. We kozen ervoor om bij onze vertrouwde pin te blijven starten,
maar daar dacht de Maasvogel hetzelfde over. We belandden in een drukte van jewelste en lieten
ons iets te veel meeslepen door de Maasvogel, waardoor wij beiden te vroeg waren. Gelukkig
konden we er nog enigszins om lachen. Zoals een coach van mij vroeger altijd zei: “Wie bij een
kampioenschap nooit te vroeg is, is altijd te laat”. Dan, opnieuw starten en proberen alles in te halen.
Tot verbazing lukte dit aardig en finishten we deze wedstrijd als 3e. De Danielle consolideerde deze
wedstrijd en had ook haar eerste race winst in de zak. De ZA1 pakte de 2e plek, HL3 de 4e en het
Kaatje de 5e plek.
Een gezellige borrel aan de kade volgde waarin wij stiekem al een beetje feest vierden. Tót het
bericht van de wedstrijdleiding Holland Regatta Club kwam: op zondag 11 september worden er drie
korte wedstrijden gevaren in plaats van een lange. Dit was wel even slikken. De meeste
windvoorspellingen voorspelden wel 2-3 knopen op zondag, maar er was een enkeling waarin 6
knopen te zien was. Wat als dit toch wel realiteit werd en we morgen nog drie wedstrijden hebben?
Dan moeten we scherp zijn, want dit gaan we niet meer weggooien. De call “vroeg pieken op de
borrel en vroeg naar bed” werd gemaakt en zo geschiedde. Een erg gezellig diner in het
regattacenter volgde, en oh wat hadden we graag nog even een Medemblikse kroeg onveilig
gemaakt. Maar, je moet er wat voor over hebben.

Zondag 11 September.
07:00 uur: klaarwakker voor een nieuwe racedag. Een snelle blik door de koekoek en over het
IJsselmeer gaf ons echter voorzichtige geruststelling. Er stond lang geen zes knopen wind. Toch
allemaal opfrissen en race ready maken.
Tijdens het palaver bleek al snel dat er uitstel kwam. Het geloof dat er nog gevaren zou worden werd
steeds kleiner. Om 10:30 uur gaf de wedstrijdleiding in samenspraak met het bestuur van de VA dan
eindelijk de doorslag. Het voelde een beetje als de wedstrijd van Max Verstappen die afgelopen
weekend in Monza achter de safety car over de finish kwam, maar er waren geen wedstrijden meer
vandaag en onze overwinning was veilig! Biertjes smaakten niet eerder zo goed om 10:30 uur ’s
ochtends.

Dank voor alle concurrentie die ons geboden is. Bij de uitslagen is dit allicht moeilijk af te lezen maar
we hebben gevochten als leeuwen en het was zeker niet makkelijk. Ook een diepe buiging voor de
gehele wedstrijdleiding. We hebben waanzinnige wedstrijden gevaren waar niemand een op- of
aanmerking op kon hebben!
Voor de eerstvolgende wedstrijd – de Hylper – vroeg mijn bemanning zich al weken af wat het thema
van dit jaar ging worden. Na overleg met onze voorzitter hebben we afgesproken dat ieder schip een
eigen thema mag bedenken. Hopelijk kunnen we dit seizoen nog feestelijker afsluiten op deze
manier!

Tot slot excuus voor de enige vertraging van dit verslag. Zoals een aantal van jullie wisten stonden
mijn vader, broertje en ik op scherp dit weekend door mijn hoog zwangere zus. Maar als absolute
kers op dit weekend is er een nieuwe van Rootselaar geboren. Moeder en dochter maken het goed,
en zo ook de trotse ooms, Oma en Opa Tim.

Gegroet,
Tijmen van Rootselaar & Bemanning
Groote Beer – VA48