Akentraining vanuit Muiden 12/13 juni

Akentraining vanuit Muiden 12/13 juni

Geplaatst op 14-06-2021  -  Categorie: Algemeen  -  Auteur: Rien van der Post

Uit de “Lockdown” en de Aken “Training”, beschreven door Gijs vanuit de kuip van de IJsvogel.

Noot secretaris: Helaas is het initiatief om op 26/27 juni wederom een trainingsweekend te organiseren niet gelukt, want het bleek te moeilijk om op deze korte termijn voldoende crew te vinden. We zien elkaar dus weer op 20-22 augustus tijdens de FlevoRace. Heerlijke zomervakantie gewenst namens het gehele bestuur!

Hebben we toch echt heel 2020 en de aanloop van 2021 nog geen meters mogen maken met de Aken familie in raceverband, was het 12 juni toch eindelijk zo ver! De Markervuur mocht formeel niet doorgaan. Dankzij het initiatief van wedstrijdleider Willem van Rootselaar en de Koninklijke te Muiden in overleg met het bestuur werd er terstond een onderling trainingsweekeinde op de kaart gezet, waar zo waar 11 Lemsteraken zich voor opgaven.

Dat aantal voor een ordinaire training mag zeker bijzonder genoemd worden, en toont ook de animo die er ontstaan is om eindelijk weer het water op te kunnen voor het betere sparren. Mooi te zien dat ook nieuwe schepen als de Weerga en de Brandende Liefde van de partij waren. De Paradijsvogel streek ook neer, zij het nog aan de kade, voor haar introductie compleet met presentatie van borrel en bitterballen op zaterdagavond, na de race-trainingen en de haring met korenwijn.

Nu eerst over de trainingen. Niet alleen de IJsvogel, maar vele andere aken waren vrijdag al aan de steiger om het tuig te wisselen. Dirk Blom heeft een mooie constructie opgezet om de opgeslagen wedstrijdtuigen met een kar van Molenaar Zeilmakers op bestemming te brengen. Dat is wel lekker om vrijdag de boel al op orde te hebben en even alle stof er af te poetsen met een rondje zeilen. Zaterdag dus relaxed uit de veren.

Om 10 uur werd op de steiger aan de teamleiders door de hoofdtrainer en bestuur uitgelegd wat het trainingsprogramma van de dag zou zijn. Het gerucht deed inmiddels ook de ronde dat er rond 12.00 wel eens een coaching boot in de omstreken van de Pampushaven bij de dijk kon liggen, die doende was met een palingkist met oranje joon. En verdomd, die was er ook en spontaan hees die een V-vlag ter begroeting en streek deze conform maritiem protocol ook weer na 5 minuten. Een goede coaching boot schrijft altijd statistiek en na aan rakje upwind en downwind werden we weer netjes genoteerd in het coach-boekje, toen we toch nog even gingen kijken daar met zijn allen of alles goed was gegaan.

Aangezien de coach boot toch nog wat problemen had met de joon en palingkist en drukdoende was die te verslepen vertrokken we maar weer met zijn allen. V-vlag ter begroeting en netjes weer gestreken na 5 minuten exact! Zoals afgesproken voer iedereen weer achter de Danielle aan, zij het dat gedurende de training de MCIII gemoedelijk de kop overnam en zonder klagen verder ook heeft afgerond. Voor ons op de IJsvogel kwamen we bij de MZ3 ook tot de conclusie dat de kaart in onze plotter verouderd was door COVID en hebben wij dit gecontroleerd door ook even te kijken of de MZ5 dan wel goed lag. Gezien alle problemen met de palingkist en oranje joon hebben we collectief even het trainingsrondje afgesloten bij hen. En je gelooft het niet, ze hadden zowaar haring gevangen in de palingkist en boden ons voor alle hulp spontaan een haring aan. De aangewezen plek leek ons de Pampushaven waar wij gedistingeerd zij aan zij, op afstand de haring genuttigd hebben onder genot van een oude en koude jenever. Bleek dat de Danielle de trainingsuitslover van de dag was en overall het snelst de trainingsrondjes had afgewerkt! Ook nog even tussendoor flottielje ankeren en gieren getraind, want 11 aken leg je niet aan twee ankers in 4 bft. Vervolgens na het nuttigen van haring en jenever terug naar Muiden om de Paradijsvogel aan een grondige welkomst begroeting te onderwerpen.

Zondag natuurlijk weer voorbespreking met de hoofdtrainer en bestuur en bij gebrek aan wind besloten dat we wel het water op zouden gaan voor de nodige verkoeling. Een paar schepen minder dan zaterdag want ja, COVID laat zijn sporen achter en deze schepen hadden zwaar uitval in bemanning. Gelukkig zonder ernstige klachten. Het ‘kat en muis’ spelen op het water was erg leuk. De coach boot was er ook en verraste menigeen door schijnbewegingen met ankeren en dan weer wegvaren. Zo blijf je wel scherp! Want je in slaap laten sussen is killing en na alle COVID was ook dit een nuttige training. Helaas bleef de wind weg, dus kon er niet gestart worden.

De rest hebben wij als IJsvogel gemist, enerzijds omdat de boot nog even gepoetst moest worden en van vakantiezeilen en alle gemakken voorzien werd. Wij denken wel te weten dat de Danielle nog steeds de beste inspanning achter haar naam had staan.

Alle lof voor de Koninklijke en haar gastvrijheid en spontaan aanbod in trainings en coaching bijstand! Nu op naar de Flevo Races waar wij al deze noeste trainingsarbeid te gelde kunnen maken als het om het “eggie”gaat.

Sportieve groet van Gijs, uit de kuip van de IJsvogel !